Επιστολή Σοφίας

Εξομολογήσεις:

[…] Όταν ο ογκολόγος της μητέρας μας Ε.Δ. μας ανακοίνωσε ότι ο καρκίνος της ήταν στο τελικό στάδιο, παγώσαμε. Μας συνέστησε να απευθυνθούμε στο ιατρείο πόνου του Αρεταίειου Νοσοκομείου για συνταγογράφηση φαρμάκων τα οποία επρόκειτο να μειώσουν τους πόνους.

[…] Δεν είχαμε εμπειρία από ιατρεία πόνου και παρηγορικής αγωγής αλλά πέρα από το πρακτικό κομμάτι, δεν φανταζόμασταν ότι οι άνθρωποι που θα γνωρίζαμε θα μας στήριζαν και ψυχολογικά.

[…] Η κ. Μ. μας προέτρεψε να έχουμε ψυχολογική υποστήριξη από ψυχολόγο και σκεφτήκαμε ότι θα ήταν χρήσιμη για τη
μητέρα μας. Δεν φανταζόμασταν βέβαια το πόσο πολύ θα βοηθούσε εμάς και τον πατέρα μας.

[…] Και κάπως έτσι γνωρίσαμε την Α.Μ.

[…] Η γλυκύτητα και εσωτερική της ηρεμία μας χαλάρωνε, μας ηρεμούσε και μας έδινε κουράγιο ώστε να διαχειριστούμε την όλη κατάσταση με όσο το δυνατόν καλύτερη διάθεση και δύναμη.

[…] Μας βοήθησε στο να καταλάβουμε ότι πρέπει να εξοικειωθούμε όσο είναι εφικτό με την ιδέα του θανάτου και να ζήσουμε την περίοδο πριν το θάνατο της μητέρας μας, σαν ένα οποιοδήποτε άλλο κομμάτι της ζωής, γιατί ο θάνατος είναι
κομμάτι της ζωής.

[…] Ήταν μαζί μας σ’αυτό το ταξίδι…

Με εκτίμηση
Μελίνα και Θανάσης Τσ.