Μια χρόνια αρθρίτιδα σε συνδυασμό με αυξημένο άγχος από έντονη επαγγελματική δραστηριότητα, μ’ άλλα λόγια είχα όλα τα απαραίτητα ‘προσόντα’ που προκαλούν χρόνιο πόνο σ’ ένα σύγχρονο άνθρωπο που ζει παγιδευμένος μέσα στη σημερινή άγρια (ελληνική) κοινωνία …
Το πιο άδικο είναι ότι συνηθίζει κανείς στον πόνο, από ένα σημείο και μετά δεν αντιδράς, μαθαίνεις να ζεις μ’αυτόν, ξεχνάς ότι πονάς. Μόνο που αυτός δεν σε ξεχνά και τη νύχτα, όταν όλα είναι ήσυχα κα προσπαθείς να αναπαυτείς δεν μπορείς… ο πόνος είναι εκεί, παρών να σε συντροφεύει…
Δεν πρέπει να συνηθίζει κανείς στον πόνο δεν επιτρέπεται σήμερα να υπάρχουν άνθρωποι στις κοινωνίες μας που να υποφέρουν από χρόνιο πόνο …. Το χρωστάμε όλοι στον εαυτό μας, στους οικείους μας και οι κοινωνίες στους πολίτες τους.
Όλα ξεκίνησαν με μια εκπομπή που παρακολούθησα σε ελληνικό ιδιωτικό κανάλι με τίτλο «όλα για την υγεία μας» που ήταν αφιερωμένη στην καταπολέμηση του πόνου. Εκεί πληροφορήθηκα ότι υπάρχουν ιατρεία πόνου σε πολλά ελληνικά δημόσια
νοσοκομεία ,ενώ η υπεύθυνη του ιατρείου πόνου στο Αρεταίειο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Επ. καθηγήτρια κα Αθηνά Βαδαλούκα εξήγησε τις υπηρεσίες που μπορεί να προσφέρει το ιατρείο σε (καρκινοπαθείς αλλά όχι μόνον) ασθενείς με χρόνιο πόνο.
Η επαφή μου με την υπηρεσία αυτή ήταν μια έκπληξη. Πρόκειται για μια όαση μέσα σ’ένα κρατικό σύστημα υγείας που σήμερα έχει σχεδόν καταρρεύσει, για μια ομάδα επιστημόνων, γιατρών αναισθησιολόγων , ψυχολόγων και ειδικών άλλων ειδικοτήτων, πολλοί από τους οποίους εργάζονται εθελοντικά, αφιερωμένων στη ανακούφιση των
συνάνθρωπων τους.
Κατά τη διάρκεια του περασμένου χειμώνα, η γιατρός κα Έφη Σταυροπούλου με παρακολούθησε στενά και μου χορήγησε την απαραίτητη φαρμακευτική αγωγή. Αλλά στο Ιατρείο η αντιμετώπιση του χρόνιου πόνου αντιμετωπίζεται με τρόπο ολιστικό. Και συμπληρώνεται από εναλλακτικές μεθόδους θεραπείας. Έτσι, παράλληλα με παρέπεμψε σε μια από τις ψυχολόγους της ομάδας, την κα Άννα Χατζηχρήστου, με την οποία είχα επανειλημμένες συνεδρίες που βοήθησαν στην κατανόηση της κατάστασης μου και επίσης στην ομάδα των Shiatsu practitioners: η υπεύθυνη Μαριάννα Λαζανά και ο Κωνσταντίνος Στρογγυλουδης χρησιμοποίησαν τα χέρια τους, το πνεύμα και την ψυχή τους για να με απαλλάξουν από τις αγκυλώσεις και τους πόνους στους μύες, τις αρθρώσεις και τα κόκκαλα μου.
Δεν ξεφεύγει ποτέ κανείς οριστικά και τελειωτικά από τέτοιους πόνους που οφείλονται συνήθως και σε μεγάλο μέρος σε ψυχοσωματικά αίτια. Ωστόσο έχω την αίσθηση ότι η θεραπεία που μου προσέφερε το Ιατρείο πόνου του Πανεπιστημιακού Αρεταιειου Νοσοκομείου με ανακούφισε σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό, με έκανε να αποκτήσω συνείδηση του σώματος μου και με απάλλαξε από τα μεγάλα βάρη που άφηναν το αποτύπωμα τους σ’ αυτό και μου προκαλούσαν σωματικό πόνο.
Θέλω να τους ευχαριστήσω όλους τους για την προσφορά τους όχι μόνον σ΄εμένα αλλά και σε πάρα πολλούς άλλους ασθενείς με μεγαλύτερα και σοβαρότερα προβλήματα…
Αύγουστος 2012
Χαριτίνη Δ., Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών
