Προς το Σπηλιοπούλειο νοσοκομείο «Η Αγία Ελένη»
Στο διάστημα 1/7/2015 ως 5/1/2016, νοσηλεύτηκε στο Σπηλιοπούλειο νοσοκομείο «Η Αγία Ελένη» η αδελφή μας Αικατερίνη Η. η οποία και κατέληξε την προαναφερθείσα ημερομηνία.
Σκοπός αυτής της επιστολής είναι αφενός να απευθύνουμε ως οικογένεια ευχαριστίες στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και αφετέρου να σημειώσουμε κάποια σημεία από την εμπειρία μας στο νοσοκομείο που νομίζουμε ότι χρειάζεται να αναδειχθούν. Συγκεκριμένα, ας αναφερθούν τα εξής:
Από την πρώτη μέρα της εισαγωγής της ασθενούς ήρθαμε σε επαφή με ανθρώπους πρόθυμους να περιθάλψουν ένα ιδιαίτερα σοβαρό περιστατικό που εξελίχθηκε με δραματικό τρόπο και με πολλές απρόσμενες επιπλοκές. Ας σημειωθεί εδώ ότι φτάσαμε στο νοσοκομείο, μετά την άρνηση μεγάλου δημόσιου ιδρύματος να περιθάλψει περαιτέρω την αδελφή μας και την υπόδειξή τους να απευθυνθούμε σε ιδιωτικές κλινικές ή σε νοσηλεία κατ’ οίκον, υπόδειξη που σαφώς δεν ήταν η ενδεδειγμένη, τόσο για την δύσκολη οικονομική κατάσταση της ασθενούς όσο και για την υγεία της που επέβαλλε την παρακολούθηση σε νοσοκομείο.
Το νοσοκομείο αντιμετωπίζει προβλήματα εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού, υποδομών και υλικών που –ας σημειωθεί- διαπιστώσαμε προσωπικά και στα τρία άλλα δημόσια ιδρύματα όπου νοσηλεύτηκε η αδελφή μας, σε μια γενικευμένη κατάσταση σοβαρής υποβάθμισης της δημόσιας υγείας. Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια, ο διευθυντής της κλινικής κ. Δ. Καλφούντζος και όλη η ομάδα των γιατρών στάθηκε υπεύθυνα στο πλευρό της ασθενούς αντιμετωπίζοντας τα ζητήματα νοσηλείας που παρουσιάστηκαν και ευχαριστούμε όλες/ους γι’ αυτό.
Το νοσηλευτικό προσωπικό, πέρα από τα στενά καθήκοντά του, επέδειξε ιδιαίτερα ανθρώπινη συμπεριφορά. Ανταποκρίθηκαν άμεσα όσες φορές τους ζητήθηκε βοήθεια, ήταν όλες/οι προσεκτικές/οί με την καθαριότητα, ήταν συνεπείς στη νοσηλεία, αλλά πάνω απ’ όλα στάθηκαν στην ασθενή και στην οικογένειά μας, με ενδιαφέρον και χαμόγελο, όπως έκαναν εξάλλου και με όλες/ους τις/τους ασθενείς. Δημιούργησαν ένα «οικογενειακό» περιβάλλον που σίγουρα έκανε πιο εύκολες τις πολύ δύσκολες μέρες αυτής της νοσηλείας ως την τελευταία στιγμή.
Ψυχή της νοσηλευτικής ομάδας, η προϊσταμένη κ. Γ. Βασιλοπούλου είχε σ’ όλο αυτό το διάστημα κεντρικό ρόλο τόσο στην εποπτεία όλης της νοσηλείας όσο και στην ψυχολογική στήριξη και ενδυνάμωση της ομάδας της αλλά και της οικογένειας. Μέσα στην πρώτη εβδομάδα, φρόντισε να καλύψει ειδικές ανάγκες της ασθενούς χωρίς να είναι ευθύνη ενός παθολογικού τμήματος καθώς η αδελφή μας χρειαζόταν φροντίδα ως χειρουργικό περιστατικό. Ενημέρωνε πλήρως και διαρκώς το ιατρικό προσωπικό και έδωσε έμφαση στην ανθρώπινη επαφή, με συζήτηση και εξειδικευμένες γνώσεις για το μετριασμό της λύπης, της κούρασης, κάποτε και της απογοήτευσης της οικογένειας. Για την προσφορά της αυτή, ιδιαιτέρως την ευχαριστούμε και ευχόμαστε να συνεχίζει με δύναμη να βοηθάει ασθενείς και οικείους τους να νιώσουν ανθρώπινα μέσα στο –συνήθως αποστειρωμένο και χωρίς συναίσθημα- νοσοκομειακό περιβάλλον.
Με την ευχή να συνεχίζετε να υπηρετείτε το λειτούργημά σας με υπευθυνότητα και ανθρωπιά, όπως ταιριάζει στην ιατρική επιστήμη,
Σας ευχαριστούμε
Ευτυχία Η.
Δημήτρης Η.
